گرمایش سالنهای مرغداری

گرمایش سالن های مرغداری به روش همرفتی (جابجای هوا) از مرسومترین  روش های گرمایشی این سالن ها میباشد که دارای اتلاف انرژی بسیار بالایی است ، مقدار تهویه هوای داخل سالن های مرغداری بسیار بالا میباشد، به همین دلیل گرمایش ایجاد شده توسط بخاری های هوای گرم به همراه تهویه هوای سالن از سالن خارج شده و دوباره هوای سرد جایگزین میگردد ، این جابجایی هوا علاوه بر اتلاف حجم بالای  و هدر رفت انرژی باعث استرس طیور نیز میگردد ، علاوه بر این گرمایش به وسیله همرفت به دلیل گرمایش هوای سالن گرما در بالای سالن جمع شده و سطح کف سالن سرد میماند و برای گرم کردن نیاز است که کل حجم هوای داخل سالن گرم شود تا طیوری که در کف سالن قراردارند احساس گرما کنند و این امر مستلزم مصرف حجم بالای انرژی برای گرمایش است ، از دیگر ایرادات سیستم های هوای گرم چرخش هوای داخل سالن است که باعث تکثیر آلودگی های داخل سالن می شود .

سامانه های گرمایش تابشی (گرماتابش) انرژی گرمایشی را با استفاده از امواج الکترومغناطیس و بدون دخالت هوا به کف سالن منتقل میکندو بستری گرم و مرطوب را برای پرندگان ایجاد کرده و شرایط مرغ مادر مصنوعی برای طیور ایجاد میکند ، در این سیستم امکان منطقه بندی گرمایی نیز وجود دارد که میتوان هر بخش را به صورت مجزا و بسته به دوره و سن طیور آنهارا روشن و خاموش کرد ، کیفیت بالای گرمایش مانع از نیاز تهویه هوای زیاد در سالن شده و باعث کاهش هرچه بیشتر مصرف انرژی میگردد ، در این سیستم امکان استفاده از پنل کنترل دما برای کنترل دمای داخل سالن قابل اجرا می باشد .

سامانه گرمایش تابشی موضعی (گرماتابش) :

بهترین گزینه برای گرمایش مطلوب و یکنواخت برای سالن های مرغداری بصورت موضعی می باشد، معمولا سالن ها مرغداری با ارتفاع سقف کم می باشند ،گرمایش در این سالن ها بسیار حساس می باشد و باید دما بدقت کنترل گردد ، مهمترین ویژگی این دستگاه ها امکان منطقه بندی گرمایی کل سالن میباشد و میتوان فقط بخش کوچکی از سالن که نیاز به گرمایش دارد بسته به نیاز روشن نمود و تاثیر بسیار زیادی در کاهش مصرف سوخت دارد در این سیستم نیاز به پیش گرمایش ندارد، و خرابی یک مشعل باعث ایجاد مشکل جدی دمایی در کل سالن نمی گردد .

.

.

.

.

.